« I
a mai de cançons dins un veire de vin
que
dins tota l'aiga de la ribièra »
Una
dicha que m'agrada que non sai e que fa de mos amics vinhairons los
compositors d'una simfonia que sols pòdon far bescantar los
engodofats de la mina de cagaires, los beveires d'aiga qué !
Vision simplòta e dualista d'un cataròt pas tròp coquinàs que
manquèt son catequisme, lo vin consolament divenc que regaudís los
còrs de la femna e de l'òme per los tornar emparadisar lèu-fach,
plan fach, e l'aiga trebola de las prigondors abissalas per los negar
de desesper.
Siái
dau país que senhorejavan los Mèstres de la vinha. De totjorn
plantats dins sa tèrra, macats de sas luchas o de glòria aureolats
e que dempuòi 1907 aprestavan dins las tinas de la republica, lo vin
de la revolucion sociala, aquel que deviá sauvar lo Miègjorn.*
De
mond bèls que tenián en mai la clau de sa vinha, aquelas de sa
cultura e de sa lenga !
Fins
a uòi...
Me
fasiái sus vautres, paures vinhairons venduts, plan d'illusions.
Siái tombat de cuol, dins una cava cooperativa de la region davant
lo vin de la vergonha. « Montpel' » li dison. Cantina de
color, etiqueta brancada, e per espintar d'a fons lo clavèl de ma
crucifixion l'eslogan en angliche
coma se deu : « just
drink it ! »
Ja
lo biais d'ara que nos ven d'amondaut de prononciar « [Mon-pə-lie] »
en luòc de « [Munpe'ʎɛ] »
m'engertava
bravament, 'maginatz [Mon'pɶl],
siái
a racar aqueste vin que jamai beurai !
Aprèp
lo
vin de mèrda
de l'autra colha, que pòrta tan nautas las colors dau Lengadòc,
avèm tocat la raca. De cons que viran e una colha que trabuca fan lo
parelh, son polits los vinhairons d'Erau !
Los
gardians de la Causa, pas mai que mercants dau Temple, que fan la
puta sul mercat internacional e de rosat amb de pompelmosses, de mond
que d'un maset de vinha se'n fan un castèl d'etiqueta e d'un riu
merdanson, que ribeja sos tenements, una particula. De mond de
farlabica que foton d'estelas de fusta dins son vin de menusariá, de
mond que bevon d'aiga dins son cada jorn e que tastan las redoléncias
de banana, de regalécia o de fruchas rojas, lo det menèl quilhat,
en francimandejant e en escupissent...
Mesfissatz-vos
dels escupeires de vin...
Mas
sabe un domèni, aval, dau costat de Sanch-Inhan, qu'an escalprada
sus la botelha una crotz occitana, benlèu per los avugles, mai
probablament per los bandats a clau, per trapar tot còp, a paupas,
un vin que t'ensolelha dins ta lenga.
Lo
Montametas
- Los eslogans de 1907 portavan : « Dins la tina de la Republica, preparatz lo vin de la revolucion sociala ». « Lo vin sauvarà lo Miègjorn, lo Miègjorn sauvarà lo vin ».
Bad, pas plan...
Aquí òi !!!!
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire