Per l'Egeria que me butèt aquí, sus la tèla,

Quand vendràs vièlha un ser a la candèla,

Te trufaràs pas pus del paure de ieu, Ò malonèsta!

Que te caldrà cavalcar lo teu de monta-mameta!



jeudi 12 septembre 2013

Los escupeires de vin !

« I a mai de cançons dins un veire de vin
que dins tota l'aiga de la ribièra »

Una dicha que m'agrada que non sai e que fa de mos amics vinhairons los compositors d'una simfonia que sols pòdon far bescantar los engodofats de la mina de cagaires, los beveires d'aiga qué ! Vision simplòta e dualista d'un cataròt pas tròp coquinàs que manquèt son catequisme, lo vin consolament divenc que regaudís los còrs de la femna e de l'òme per los tornar emparadisar lèu-fach, plan fach, e l'aiga trebola de las prigondors abissalas per los negar de desesper.
Siái dau país que senhorejavan los Mèstres de la vinha. De totjorn plantats dins sa tèrra, macats de sas luchas o de glòria aureolats e que dempuòi 1907 aprestavan dins las tinas de la republica, lo vin de la revolucion sociala, aquel que deviá sauvar lo Miègjorn.*
De mond bèls que tenián en mai la clau de sa vinha, aquelas de sa cultura e de sa lenga !
Fins a uòi...

Me fasiái sus vautres, paures vinhairons venduts, plan d'illusions. Siái tombat de cuol, dins una cava cooperativa de la region davant lo vin de la vergonha. « Montpel' » li dison. Cantina de color, etiqueta brancada, e per espintar d'a fons lo clavèl de ma crucifixion l'eslogan en angliche coma se deu : « just drink it ! »
Ja lo biais d'ara que nos ven d'amondaut de prononciar « [Mon-pə-lie] » en luòc de « [Munpe'ʎɛ] » m'engertava bravament, 'maginatz [Mon'pɶl], siái a racar aqueste vin que jamai beurai !
Aprèp lo vin de mèrda de l'autra colha, que pòrta tan nautas las colors dau Lengadòc, avèm tocat la raca. De cons que viran e una colha que trabuca fan lo parelh, son polits los vinhairons d'Erau !

Los gardians de la Causa, pas mai que mercants dau Temple, que fan la puta sul mercat internacional e de rosat amb de pompelmosses, de mond que d'un maset de vinha se'n fan un castèl d'etiqueta e d'un riu merdanson, que ribeja sos tenements, una particula. De mond de farlabica que foton d'estelas de fusta dins son vin de menusariá, de mond que bevon d'aiga dins son cada jorn e que tastan las redoléncias de banana, de regalécia o de fruchas rojas, lo det menèl quilhat, en francimandejant e en escupissent...

Mesfissatz-vos dels escupeires de vin...

Mas sabe un domèni, aval, dau costat de Sanch-Inhan, qu'an escalprada sus la botelha una crotz occitana, benlèu per los avugles, mai probablament per los bandats a clau, per trapar tot còp, a paupas, un vin que t'ensolelha dins ta lenga.

Lo Montametas

  • Los eslogans de 1907 portavan : « Dins la tina de la Republica, preparatz lo vin de la revolucion sociala ». « Lo vin sauvarà lo Miègjorn, lo Miègjorn sauvarà lo vin ».


 Bad, pas plan...


Aquí òi !!!!