« Cal risolejar dins la vida, E puòi l’istòria es polida ».
La leiçon de francés
Febrièr de 1981
tirat de Passejada dins las nívols, Cercle Occitan "Tega-Los" Clarmont d'Erau,2000.
Contada dins Occitània tota, es
aicí botada en alexandrins pel Coumisset.
Un carri a quatre ròdas, un polit atelatge,
La filha dau Marqués, arriba de viatge,
Joanet
lo domestic es aquí, prevenent :
La
patrona al castèl es un eveniment !
Partida
estudiar amondaut a París
Reven
a la subita per viure al País.
Adonc
per l’ajudar lo brav’ òme s’aprèsta
Mas
la filha a vint ans, per sautar es plan lèsta.
Lo
Mistral es un vent, direm mai que curiós ;
Aima
plan s’enfusar sota los cotilhons.
Joanet
es pas « avucle », a plan vist en passant,
Los
tresaurs destapats per son amic lo vent !
« Vous
avez admiré j’en suis sûre ma souplesse* !
Li
ditz la domaisèla ! Ah ! C’est beau la jeunesse **!
Souplesse,
Souplesse ! Qu’es aquò ? Sabi pas,
En
francés siái un ase, aquò l’amagui pas !
Mas
conoissi per còr la lenga dau país
Aquò’s
un « tafanari », es atal que se ditz ! »
*Souplesse =
soplesa
**Jeunesse = joventut, joinesa, jovença
As rason cal risolejar dins la vida, aquò fa passar melhor los embèstiaments de la vida. Es coma metre un pauc d'òli dins los engranatges, e es a gratis. Lo rire es contagiós, sanitòs,cal espandir l'epidèmia sens retenguda aquò còsta pas res a la S.S. Es un bon supositòri a se metre dins lo tafanari cada jorn e sens comptar se te fa de besonh, aquò agís coma una purga contra lo tristum.
RépondreSupprimer