L'ase e lo capelan

Cada annada quand desbarca la toristalha de massa, fai bon de se trapar entre nautres, amondaut, luònh dau vilatge e de la chormassa, per manjar la pascada sautaròca. Mas, ongan, lo capelan occitanista dau bot dau mond vendrà pas...


Un brave capelan, agent pregat tot l'an
Se trapèt empachat de Pascas l'endeman,
E non posquèt acompanhar lo seu tropèl,
Penecar pels calhaus per se ganhar lo Cèl.
Lo camin es estrech, que poja a l'Ermitatge
Monta, davala, es long de tant de lègas,
L'an davant, s'i espatarrèt, faguèt fracatge
Mas d'i tornar ongan, n'aviá la petelega!

Pasmens lo medecin siaguèt mai que clar:
- Demoratz a Gelòna o vos anatz tugar!
Sètz fotut, sètz plegat, vos caldriá arrestar,
Lo mal d'òsses, los agacins, brèu lo grand atge
Sètz dins un parelh d'ans prèst per lo repapiatge.
- Mas mas fedas perdudas, me las cal menar.
- Vòstr' Bon Dieu es un mèstre pièger que Sarquo,
Pels seus ges de retirada, ges de repaus.

Lagremas dins los uòlhs, lo sant òme vegèt
Totes sos parroquians, quand lo diluns venguèt
Biaças en bricòla, prene lo naut camin.
Un ase, pietadós, de plan bona esquina
Venguèt a l'òme e de sa polida mina:
- Ai carrejada Maria emprenhada,
Per lo caufar, sus l'enfant polit ai bufat,
Ane! Zo! A caval qu'anam mancar la fin.

Barlinga, barlanga los vaquí totes dos
Afrairats que non sai, amics, companhs, uroses
Se conois pas pus de l'ase, dau capelan
Lo de raça asina e lo de la latina.
Mas passada la crotz 'maginatz son espant
Amondaut lo mond avián voidat las tinas,
Cantavan, pintats, de Dieu la granda glòria,
D'Osannàs enchichorlats amb d'Alleluias!

Lo revelh de l'infernala tica-taca,
Sus la taula de nuòch picant a grand martèl,
Desperta subran, al còr la tifa-tafa,
Lo capelan, las tressusors long dau rastèl;
Banhat, trempa, tot lo lièch amai los lençòls,
La boca empastada, la tèsta que li dòl.
- Mea Culpa, mon Dieu ai tastat tròp de vin
Ai pregat un pauc tròp vòstre Sant-Adornin. 

De moralas, causiretz, que me siái pensat,
Vos faire bon pès, n'i a doas, plan pesat:
"Quand lo cat pòt pas èstre al mitan dels canhòts,
Aqueles d'aquí dançan e se meton pelhòts!"
La segonda mai evangelica nos ditz:
"Mèfi que se lo canton de l'uòlh te prusís,
Çò que prenes per una palha quissonada,
Es benlèu una  plan bèla fusta amagada."