Per l'Egeria que me butèt aquí, sus la tèla,

Quand vendràs vièlha un ser a la candèla,

Te trufaràs pas pus del paure de ieu, Ò malonèsta!

Que te caldrà cavalcar lo teu de monta-mameta!



mercredi 29 décembre 2010

Lo R. dels R., R., R., R., R., R., R.

Èrem set.
   Set amics a se recampar dins la jaça vièlha ennaut la comba romegosa. Èra una nuòch sens luna, benlèu per la Sant-Romieg, fa un an, benlèu mai. (Me rementi pas exactament e nòstres remembres s'endevenon pas aquí dessús...)
   Coma que ne vire, aquesta nuòch que vos ne parli, avèm trapat al fons de la darrièra cantina de Sanch-Inhan coma una belugueta, coma una farfantèla, e avèm decidit coma lo P. de Garròs o faguèt un còp èra, d'aplanponhar la causa damnada de nòstra lenga mespresada. Es alara qu'avèm fondat nòstre partit politic:


Lo R. dels R., R., R., R., R., R., R.
Lo Rassemblament dels
Reborsièrs,
Renaires,
Ronchonaires,
Rospetaires,
Romegaires,
Rondinaires,
Repotegaires.


   D'ausida avèm adoptada a l'unanimitat nòstra devisa, aquela que dins lo mond tot portariá nòstra paraula, nòstre projècte de societat e lo pet:
TOTES CONTRA TOT!

   Mas mèfi, de pas nos faire passar per d'extremitas o de capfòls ilhauçats ni mai per de tèsta de gip, o pièger per d'endarrierats de primièra. Abans que de fonzar caparuts e capbaissats aviam examinada menimosament aquela qualitat, aquela facultat de nòstre pòble qu'es, o cal reconóisser, totjorn leste pel reborsieritge. Amai lo Cercaval nos faguèt un estudi de mercat.

   E puòi dins un partit politic que se vòl far crénher cal un Mèstre de pensar. Ieu, l'encontrèri.
Èra dins lo temps de l'inauguracion dau pont de Milhau, vos sovenètz? Lo mond espantats descobrissián l'engèni d'aqueste viaduc: bèl coma un batèu, leugièr coma un aucèl que se seriá pausat entres los causses...  Los chineses aquò lor fasiá lengueta, los americans sos uòlhs li fasián bavarilhas, los japoneses eles fasián de fotòs e los parisencs ne demoravan bocas barradas, maissas bilhadas e cuols sarrats: lo pont èra en Occitània! E, lo Chirac t'arribèt en volaire, en dirècte e en prime-time (fasiá un temps de prima) per copar lo riban.
   Èri a cò de mon paire a beure l'aperitiu, lo pòst marchava dins un canton de la sala-de-manjar. Un amic de la familha qu'èra aquí, mas dempuòi avèm copat palhas, se revirèt cap a la television una mièja-segonda, puòi, nauçant las espatlas reneguèt e renèt dins sa barba e sentenciós: "Ò, ò, es pas un pont que caliá faire, es un tunèl!!!"  E sens butar ni polsar engoliguèt l'esclòp, s'empassèt son pastagàs. Puòi, rotèt per espintar un pauc mai lo clavèl de la desaprovacion.
   Aquel d'aquí es un Mèstre Reborsièr de la plena pèl, es pas jamai de son vejaire a el. Vos rasseguri es pas per aquò qu'es dau vejaire dels autres.
De còps me fai pensar als estajants de Sant-Guilhèm, los "canhòts" que se dison, que son talament reborsièrs que sos ostals an lo davant sus lo darrièr.

   Per te la faire cort, aviàm pensat a tot. La devisa, lo logo, lo siti per la propaganda oficiala http://monta-mametas.blogspot.com/ cande sus el, respectable e marcat al bloguitge, la filosofia politica, lo potencial de penetracion dau mond d'òc e d'enfifrage dau pòble francimand, l'infiltracion dau mitan universitari clapassièr... Tot i èra. Tot.
   Mas quicòm truquèt. Es aquí lo quicha-clau que me còr-cacha: nos sèm carpinhats, per un patin-patan-pas res, una parpèla d'agaça. Nòstre bèl partit a implosat en son dintre coma un trauc negre e dins un big-bang de fini-mond a fach meuca, es mòrt abans que de nàisser... Per te dire, per moment, se serián creguts al partit socialista de França. 
I aviá los Novèls Reborsièrs, los Renaires reformators, los nacionals-Ronchonaires, lo moviment de liberacion dels Rospetaires, lo canal istoric dels Romegaires, lo  front Rondinaire, los Repotegaires radicals,  los anti-totes-contra-tot e los totes-anti-contra tot... e ne passi.
Ara per ara sèm una movéncia d'unes partits de un amb d'aliganças possiblas mas gaire probablas amb de partits de un.
E ieu que m'èri  susprés a somiar que:
"Se totes los reborsièrs dau mond,
Se volián virar l'esquina,
Podrián benlèu cosinejar,
Totas nòstras especialitats,
Una bona sopa de morre,
E una ensalada de cuols virats."

9 commentaires:

  1. Mos dos comentaris se son escafats!!!! e èran longs i a de que reprotegar !! tornarai deman.a queste còp a plan marchat!!

    RépondreSupprimer
  2. Es una còla de reborsièrs mas semblan viure a regalada.Totjorn prèstes a se recampar a la jaça un veire de Roge a la man per se Requinquilhar en ribambèla ont pas un manca.Aprèp un long romievatge al pic san lop luòc trevat per de fadas son se Repetaçats après una reguinhada d'escòrnas digne d'un pòple rebèl. Pas de rancòr entre eles pas de rompadura , l'amistat es mai fòrta. E lo partit s'es recompausat amb coma règla lo jurament de sèt RRRRRRRRRRR totjorn e pertot.

    RépondreSupprimer
  3. SSSSSSSèt que s'acampan, una belugueta... MMMMMMMacarèl los FFFFFFFelibres nòus son arribats !

    RépondreSupprimer
  4. Adieu,monta-mametas; nos a plan esclairat sus una espécia qu'era e qu'es encara viva per las nòstras contradas,Lo Reborsier, sonat tanben lo"faun cagar!!".Cal dire que ne soi un de la varietat Lengadociana Besierenca , una jós-espécia que rondina d'autan mai qu'om i parla de rugbí.

    RépondreSupprimer
  5. Benvengut al club! Te vòs encartar? Tan melhor que siaguèssetz nombroses dins ton parçan que com'aquò fonharai pas tot sol.
    Me pensi qu'as rason, dins lo mond dau rugbí me cal faire de prospeccion pel partit. Mas entre nautres, es verai que l'afogat de rugbí, al vòstre, a de bonas rasons per rondinar.(sabi pas per que ai escrich aquò que sentissi que nos anam carpinhar...)

    RépondreSupprimer
  6. Per repotegar segur que soi pas lo darnier, màs d'en prumier te volia felicitar per la tieuna lenga qu'es chucosa e que sembla que me l'as mamada a de bonas e bravas tetas lengadocianas, per far tirar te dirai que lo rugbí per ieu es mai qu'un espòrt , i jogueri pas gaire, màs puslèu l 'incarnacion de l'eime besierenc .
    De veire ont sem casuts, me ven lo remembre de las annadas setanta ont tot lo pòble besierenc per un còp anava a rebòrs de l'istoria , la granda ,e montava envasir Paris.

    RépondreSupprimer
  7. Mercé pels compliments que te pòdi tornar. Ta lenga, Ma lenga, la lenga Nòstra, qué.
    La darrièra partida de rugbí que vegèri dins un estadi, fins ara, siaguèt la darrièra finala de Besièrs, al pargue dels Princes, dins lo temps qu'èrem de Princes e que totòm o sabiá.
    Ara per ara, amai se lo mond s'o rementon pas pus, aquel eime coma dises es luònh d'èstre plegat.
    Ten te fièr.

    RépondreSupprimer
  8. As benlèu rason, soi a pensar a m'encartar a ton club, que devem demorar pas gaire luenh, per ieu seria un club de Reborsiers anti-escolaris que s'acampariaun per charrar ,galejar, beure un còp , e far viure e ressonar la nòstra lenga sens se far petar lo cervel màs pusléu la jós-ventrièira.

    RépondreSupprimer
  9. Òu Servianés, se vòls, manda-me ton mel que te respondrai diractament.
    domenge.caucat@gmail.com

    RépondreSupprimer