L'examèn

   Teni un amic que ven de capitar son examèn. Dins la nòstra còla d'ases, de còps que i a, i a de miracles! En mai aguèt una nòta de las bonas a son examèn de colesteròl, me podètz creire, mencion subre plan amb felicitacions especialas de la jurada que lo convoquèt per lo benastrugar :
- Avètz un taus qu'es pas de creire de colesteròl.
- Qu'es aquò l'esteròl ?
- Lo colesteròl es una mescla onchosa que se passeja dins vòstres tudèls, canaulas e canelons e que s'i fasètz pas mèfi forma un tap. E tap tarat taparà e vos farà lèu-lèu petar lo fusible.

   Imaginatz son espant ! el que se manjava las cinc fruchas e legums, assegurància vida famosa, sens brica comptar aquí dedins las mongetas dau cassolet ! Solament s'èra confondut, se las manjava, las cinc fruchas e legums, cada an e non pas cada jorn. Çò que fa que s'èra fach bèl, pançard te teniá un esquipòt coma un barricòt, un cuol coma una tina, portat per de cambajons mai gròsses que de semalièrs. Quand lo vesiá redolar, l'enterraire dau vilatge lo fintava d'un uòlh marrit :
«  Tus ! Quand moriràs, me caldrà faire dos viatges ! »


   Te l'an fotut al regim ma canicha !, quicòm de tarrible. El que se seriá chapat un curat farcit d'ostias fa ramadan tot l'an ! Quante sòrt miserable ! Ges mejan de quichar l'arrencada, de tugar lo vèrm sens culpabilizar d'a fons. E per s'onchar lo gargalhòl, se banhar l'enche, d'aiga sonque d'aiga, pas que d'aiga, tristoneta, palinèla. Enebit a tot jamai lo poton amorós a la cantina de tisana de gabèls.

Ò marrit temps de secaressa, coma son long los jorns e las nuòches quand òm fai mai de badalhs que de pets ! Lo paure el, quand vei una emission de cocina al la TV li sembla qu'agacha un film porcassièr, s'es una emission de Maïte, un porno hard-hard.

Lo tatoatge d'un boton de ròsa que s'èra fach faire, dins sa joinessa seixanta-uòcharda, sul pitre, a l'endrech dau còr, dins lo temps de sos primièrs esmais socialistas, venguèt puòi flor espompida jos Tonton. Ara per ara es a se passir, se marcir dins los plecs e replecs de sas popas tombantas, semblariá qu'agèsse pas subreviscut a Sigolena e companhiá. Mon amic es vengut a de bon un socialista mòl, un de mai.

Pr'amor, s'es afiscat un temps a las drògas ponchudas. Nos a fach un jorn un over-dòsi de Tanecòl. Ba sabètz, Tanecòl lo iaort per las tanècas, aquel que te manja mai lèu lo compte en banca que lo colesteròl. Tanecòl al bifidús actiu, per aqueles que fotan pas res, de la formula enriquesida al probiotic, benlèu una mena de migon o de güano ?, que te fa marrit trip butar la flòra de las tripas qu'a costat la selva amazoniana es un ermàs subrepasturat que lo fuòc i a passat tres còps. Es que puòi, te cal anar al païsatgista, per te faire desbosigar d'en pertot!

Tanecòl,  l'alfa e l'omega 3 de ta santat, un alicament coma dison, de potingas bonas coma de mangiscla que te garisson de las mangisclas marridas coma de potingas, e mai abans que siaguèsses malaut !

Un còp que lo siás es quicòm mai. Los alicaments son coma lo mond de Lamaló, s'as d'argent pòrta lo, s'as de mal garda lo !

A dicha de contunhar aqueste regim, que lo fa semblar a un cent de clavèls, lo paure mon amic se va morir garit !

Ieu, li ai aconselhat d'arrestar d'escotar aqueles messorguièrs e de faire coma mon filosòf de paire que capitèt el tanben aqueste examèn tarrible : un cacheton per luchar contre lo colesteròl, pòs èstre practicant sens èstre cresent, e òpa ! una lesca de salsissòt o de botifarra per lo faire endavalar.

E òc, cal pas galejar.