Alalí sus l'alhòli !

   I son arribats. D'amagat, d'escondons, sens quincar mot a degun, dins lo temps que lo mond tot s'estrausquanizavan de rire davant las desfortunas d'un capolièr de la jaça mondiala, miliardari de "gaucha", menat per sa bistoqueta descabestrada als infèrns setens e que coma los topins de Sant-Joan de Fòs partirà per la coa.

Me demandi s'èra pas aquò la rason vertadièra a n'aquela farsejada quequetica-mediatica que nos an jogada, faire de fum, qu'aqueste còp l'an facha passar sa directiva europenca novèla, dins lo temps de dire aï.

D'ara en davant l'alhòli es enebit, a de bon e a tot jamai. Un restauraire, un ragostièr an pas pus lo drech de te servir un alhòli fach a l'ostal, a l'anciana. Son oblijats de passar per la centrala de crompas per te porgir un sembla alhòli industrializat, "light", sens alh benlèu... Aprèp lo descremat, desonchat, deslachat, desalcoolizat la pontannada es al desalhat...

La centralizacion contunha, lo genocidi cultural s'acaba de complir.

Imaginatz un pauc la cachavièlha : una borrida sens alhòli trista coma un placebo generic e perimit, una cagaraulada que seràn pas fièrs los cagarauls per son darrièr repais, una merluça a la maionesa que ne vendrà plata coma un manequin vedeta...

Alalí sus l'alhòli an dich, e nautres pauras colhas que sèm, los pagam grassament per aquò far: reglar los problèmas màgers qu'empachan Euròpa d'èstre a carrau. N'ai un ratigàs d'aqueles plan-pensaires, sordanhas coma d'araires, que te respondon d'alh quand li parlas de ceba. Me fican en caire amb sas directivas trucalunas, que Dieu los escrapochina, que lo diable los patafiòla, que crèban amb la ronha al cuol e los braces tròp corts!!!

E mai per aqueles d'entre vautres qu'an pas engimbrada la podra que peta, es clar coma una aiga bolida, es la guèrra que vòlon, la dar de las dars, la totala.

L'auràn.

Toques pas a mon alhòli. Òc per la legalizacion de l'alhòli, per l'alhòli en venda liura, pels dreches de l'alhòli en fin de vida ! Gardarem l'alhòli! Volèm viure e manjar l'alhòli al país!

Farèm de pausa-cuols, nos encadenarem a las grasilhas de sos palaisses, lor barrarem la canèla de las tinas AOC, apelacions occitanas contraroladas que ne son agromandits, tornarem prene los camins dels sèrres e la clandestinitat.

(Mèfi que los contravenents, los manjaires rebèls d'alhòli de ma tanta Nina qu'es ja dintrada dins la resisténcia, se van faire dessobtar lèu fach. Los quèpis an de chins solfinaires, engaubiats especialament per aquò far que destrian lèu fach e a de quilomètres lo perfum de las caucetas de gendarmas de la redoléncia d'un alhòli cargat a pena rotat.)

E dins lo meteis temps, lo mercat liberalizat d'a fons, un baloard per lo quetchup, tomatat american, grelh de l'obesitat de nòstres enfants de la patria.

Sens alhs per nos aparar los vampiris d'otra-mar nos van chucar cap e tot e lèu fach.

E que degun me venga pas dire que coma los alhs, trabalhi de cap!