Nòstras amigas, las bèstias...

   Marrida pontannada pels pofres...

   Pau, lo pofre alemand, s'es escantit dins son bocal. (De legir sus aquò lo comentari requist del manja-pofre, çai-jos après "Fumèta") Lo paure el, pecaire, que donèt una idèa tan bèla de la comprenèla de tria del mitan fotbalistic: caliá èstre finaudèl per demandar a un pofre sos pronostics sus las partidas de buta-bala... La seguida nos mostrèt qu'èra lo pofre lo mai intelligent de la còla.
  Pau lo pofre, que causiguèt Espanha, finirà en tapàs, Òle!!!

   Jòrdi, lo nòstre pofre regional, a plegat tanben son para-pluòja lo dimenge que ploviá a ferradàs. Çò que, los amòrris d'amondaut, que fan al nòstre la pluòja e lo bèl temps, sonan ara, los piòts, un episòdi cevenòl! E ta tanta Nina es benlèu un episòdi cevenòl!
   De pariar que lo septimaniac a pas finit de nos costar car, que la relèva es pas mal, non mai!  La primièra economia que podián faire aqueles degalhaires de l'argent public, seriá estada, en luòc d'enfectar l'aclapaire de Puòch Laurenç, d'escampar la caissa dins un trauc que lo Clapàs n'es claufit. E òpa! dins lo trauc. Un pauc de cement, un pauc de quitran, un chic de pelenc, Estacion lo Pofre, tot lo mond davalan!
   De pariar tanben, que lo Jòrdi serà lèu estatuficat. Non pas coma o an ja fach a Seta, fàcia la comuna, en pofre de fonta, non, en òme grand que siaguèt, còsta Lenina, Mao, Simon de Montfòrt...E, te sabi ieu...
   Tan melhor, que quand me serai reincarnat en pijon, sauprai onte anar tombar las cauças ! (es de segur un biais de dire!)

   Marrida passa tanben pels manja-pofres, escais de los de Vilanòva-de-Magalona, que caldrà d'ara endavant sonar Vergonha-de-Magalona. O sabètz, qu'aval, dins la launa, una associacion republicana de salut public, al nom de la democracia e de las libertats ciutadanas, vòl faire levar los panèls en lenga nòstra. Son integrista de president, se ditz Robèrt H., e de segur aquel Robèrt es ni grand, ni mai pichon qu'es pas prèst de faire deman un diccionari! (dèu aver lo compronòbis d'un fotbalaire trocejat que gorgota dins la borrida!)

   Mercé Ro-Ro, de velhar tan plan sus nosautres. Te quilharem a tu, Sauvaire de la Patria en dangièr, una estatuassa dins çò que siaguèt lo Thòt, e per tu, me farai gabian esfoirat e te rendrai l'omenatge.